W środę 14 lutego w Galerii Xanadu przy ul. Hożej 51 odbył się wernisaż wystawy Agi Pietrzykowskiej Cukierki na szczęście.

O wystawie czytamy w katalogu: "Każdy z nas chciałby mieć szczęście. Najczęściej właśnie szczęścia w życiu prywatnym i zawodowym życzymy sobie z okazji urodzin i świąt. Nikt tak do końca nie wie, czym jest szczęście, gdyż dla każdego oznacza ono coś innego. Jednak marząc o szczęściu, myślimy o wartościach trwałych, długofalowych: spełnionej miłości, szczęśliwej rodzinie, zdrowiu, sukcesie zawodowym, zamożności. W pogoni za szczęściem zaspokajamy jednak najczęściej chwilowe pragnienia. Oszukujemy się przy pomocy seksu, jedzenia wyrafinowanych potraw i słodyczy oraz kompulsywnego kupowania ciuchów. Korzystamy też z rozmaitych używek, z których część to oszukujące nasze zmysły narkotyki, nazywane często pieszczotliwie cukierkami, dropsami czy pigułkami szczęścia. Kupujemy sobie szczęście, zamiast na nie zapracować. Czasami wydaje się nam ono tak bardzo niedostępne a potrzebne, że sięgamy po rozwiązania systemowe, usankcjonowane społecznym przyzwoleniem – po leki psychotropowe, też nazywane pigułkami szczęścia. W pogoni za szczęściem jesteśmy jak dzieci. Liczymy, że dostaniemy od życia cukierek.

Czy sięgalibyśmy po cukierki, gdyby były niesmaczne, brzydkie i fatalnie pachniały? Oczywiście, że nie. Nasze hormony szczęścia muszą być oszukiwane wszystkimi zmysłami. Drażnimy powonienie i kubeczki smakowe, a nasze oczy reagują na kolorowe papierki w landrynkowych, a jakże, kolorach. Czy jest tu miejsce na głębszą refleksję? Nie ma. Pakujemy do buzi i przez chwilę jesteśmy szczęśliwi.

Z malarstwem Agi Pietrzykowskiej nie pójdzie nam tak łatwo. Każdy jej obraz uwodzi, w każdym jednak zawarte jest ostrzeżenie przed próchnicą. I nie tylko przed nią. Mogą nas w życiu spotkać gorsze choroby i gorsze niespełnienia. Dlatego w cukierkach Pietrzykowskiej często znajdziemy liszaje naciekających kolorów, mieszanki goryczy i wypełzające spod kompozycji spodnie warstwy ukrytej prawdy. Najciekawsze w malarstwie artystki jest balansowanie między abstrakcją a figuracją, a jednocześnie między biologizmem a geometrią. Bardzo to niejednoznaczna kreacja, a więc życiowa, bo w życiu nic nie jest czarno-białe, i nic też nie jest dokładnie okrągłe ani dokładnie w kwadrat. Dlatego też najbardziej lubimy cukierki kwaśne i trochę gorzkawe. W kuchni ponoć najlepszy jest przełamany smak. W sztuce, gdyż Pietrzykowską zajmuje nie tylko malarstwo, ale też rysunek, ilustracja, kolaż i różne pośrednie formy ekspresji, także najbardziej intrygujące są niejednoznaczności. Takie koncepcje, w których artysta powiedział wiele, ale absolutnie świadomie nie powiedział wszystkiego, aby odbiorca jego prac miał przestrzeń do dialogu z dziełem. To gwarancja, że rozmowa będzie toczyć się dalej i trwać przez kolejne lata obcowania z obrazem. Ta konwersacja odróżnia dzieło sztuki od naściennej dekoracji.

Aga Pietrzykowska operując często cukierkowymi kolorami i pastylkowymi kształtami prowadzi z nami dialog o szczęściu. Jej prace są słodko-gorzkie, gdyż szczęście nie jest nam dane raz na zawsze. Nie wolno się nim zachłysnąć. Trzeba o nie dbać i mieć w sobie zdrowy lęk przed jego utratą. Jedna z najnowszych prac Agi nosi tytuł „Panaceum”. To kojąca kompozycja w błękitach, w którą wkrada się czerń. Dla mnie to ta odrobina lęku, pomagająca nie stracić szczęścia. To panaceum na zachłyśnięcie się dobrostanem, kiedy przez jakiś czas wszystko się nam udaje.

Czy jest jakiś przepis na szczęście? Nieprzypadkowo wystawę Agi Pietrzykowskiej otwieramy w Walentynki. Rozmawiając o szczęściu Agnieszka udzieliła mi niedawno banalnej, ale bardzo ważnej rady. To prawda, o której często zapominamy. Musimy nauczyć się kochać siebie, żeby umieć kochać innych, a wtedy będziemy szczęśliwi. Szczęście jest więc możliwe, nawet jeśli czasami ma smak kwaśnych cukierków. Trzeba mieć tylko pod ręką pastę do zębów przeciwko próchnicy."

Aga Pietrzykowska* (ur. 1978 r.) jest absolwentką Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom z wyróżnieniem otrzymała w Pracowni Ilustracji prof. Z. Januszewskiego (2008). Absolwentka Stosunków Międzykulturowych na wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz studiów podyplomowych na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Stypendystka MNiSW. Autorka wielu wystaw indywidualnych, ostatnio: Galeria (-1), Polski Komitet Olimpijski, Warszawa (2012); FORT Sokolnickiego, Warszawa (2014); Pragaleria, Warszawa (2016); Galeria Sztuka Wyboru, Gdańsk (2016); Galeria Bałtycka (z Agatą Czeremuszkin-Chrut), Koszalin (2016); Galeria Dystans, Kraków (2017). Pokazywała swoje prace na wystawach zbiorowych w Muzeum Sportu w Warszawie, Muzeum Sportu w Kijowie, Muzeum Plakatu w Warszawie, na Legnickim SATYRYKONie (wyróżnienie), festiwalu Gdynia Design Days, czy w Starym Browarze w Poznaniu. Jej twórczość była prezentowana także na IV Międzynarodowych Targach Sztuki ArtVilnius’13 w Wilnie (nominacja do Nagrody Najlepszego Artysty Zagranicznego), Litwa (2013); targach JustMAD w Madrycie, Hiszpania (2016, 2017); Warszawskich Targach Sztuki (2016, 2017); Międzynarodowym Biennale Malarstwa w Kiszyniowie, Mołdawia (2017); targach Contemporary Art Ruhr w Essen, Niemcy (2017). Regularnie publikuje ilustracje w magazynach oraz projektuje okładki książek m.in. dla Polskiego Komitetu Olimpijskiego, Magazynu SLOW, Wydawnictwa PWN, Polityki, Magazynu KUKBUK, Wydawnictwa Dialog, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, Polskiego Instytutu w Pradze, Uniwersytetu Warszawskiego, TVN24 i wielu innych. Jej ilustracje znalazły się w publikacji “The Best Polish Illustrators”, Wydawnictwo SLOW (2016). Prace artystki znajdują się w kolekcjach prywatnych m.in w USA, Australii, Niemczech, Portugalii, Ukrainie, Francji, Litwie, Wielkiej Brytanii, Szwecji i Hiszpanii.

* Biogram Artystki ze strony http://www.galeriaxanadu.pl/exhibition/agnieszka-pietrzykowska/