Wieczór 31 sierpnia na warszawskim Placu Defilad, należał do nowej Dyrektorki Teatru Dramatycznego Moniki Strzępki, kolektywu z którym ma nadzieję zmienić wspomnianą placówkę, a także do wszystkich tych, którzy cenią jej twórczość i wierzą w nową odsłonę instytucji, dotychczas zarządzanej przez Tadeusza Słobodzianka.

Wydarzeniu pod hasłem „Sabat dobrego początku” towarzyszyła niezwykła energia. Moc kobiet, odwoływanie się do źródeł; do wierzeń, do sił przyrody i do kobiecej energii. Twórczyni takich spektakli jak Szeks show presents Yorick, czyli spowiedź błazna; Był sobie Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej; W imię Jakuba S., a także szeroko komentowanego serialu Artyści, zarysowała swoją wizję teatru, który ma być przede wszystkim przestrzenią do spotkania, wymiany i uznania różnych doświadczeń, potrzeb, oczekiwań, wrażliwości etc.

Artystka rozpoczęła swoją przemowę w sposób bardzo wymowny. Odwołując się do kobiecych przodkiń i do radykalnych zmian, jakie przynosi jej nowa funkcja; a także podkreślając znaczenie współdziałania i modelu, gdzie nie zapomina się o innych zaangażowanych osobach: 

 „… Jestem córką Ireny, jestem wnuczką Heleny, jestem matką, jestem reżyserką i po raz pierwszy będę dyrektorką. Po raz pierwszy w życiu będę miała etat! Po raz pierwszy będę pierwszą dyrektorką Teatru Dramatycznego. I po raz pierwszy będę dyrektorką w kobiecym kolektywie, który mi towarzyszy w tej podróży od samego początku…                                    Zwycięski program w konkursie na dyrekcję Teatru Dramatycznego pisałyśmy wspólnie…”

 

Na scenie pojawiły się: Agata Adamiecka przyszła pełnomocniczka ds. Transformacji Instytucji, Monika Dziekan – zastępczyni ds. Organizacyjno-Finansowych, Dorota Kowalkowska – Dział Programowy, Małgorzata Błasińska – producentka, osoba odpowiedzialna min. za Warszawskie Spotkania Teatralne.

Obecne na scenie, otrzymały wielkie brawa od licznie zgromadzonej publiczności, bo dla osób zainteresowanych teatrem, sztuką, działaniami na polu kultury, wymienione nazwiska są dobrze znane i cenione.

Strzępka ubrana w jasne, przyozdobione rysunkami szaty (przypominające kimono), z makijażem kojarzącym się z ozdobami plemiennymi, bosa; zapowiedziała nowy rozdział dla  objętej instytucji:

„Teatr Dramatyczny, który pragniemy z Wami tworzyć, chcemy uczynić miejscem w którym dba się zarówno o rozwój teatru i procesy twórcze, jak i o środowisko i relacje pracy. O prawa pracownicze. Zależy Nam na tworzeniu instytucji, która jest blisko społeczności, buduje wspólnotę lokalną i pozostaje w nasłuchu tego, co wykracza poza to, co warszawskie. Będziemy wspierać młode artystki i artystów, we wchodzeniu do instytucji, ale też dbać o wzmacnianie międzypokoleniowych relacji w teatrze. Zależy Nam, by wspierać polski dramat i osoby piszące dla teatru. Dlatego w Dramatycznym zainaugurujemy działanie Pracowni Dramaturgicznej. Pewnym jest że dzisiaj, może bardziej niż kiedykolwiek potrzebna jest alternatywna edukacja, dlatego będziemy rozwijać projekty pedagogiczno – artystyczne, budować repertuar dla młodzieży i słuchać jej uważnie…”.

 

Wśród osób (poza kolektywem), które zabrały głos i zadeklarowały chęć współpracy na rzecz nowej odsłony TD, a także przyniosły (niekiedy osobliwe) dary, były między innymi Iwona Kurz (krytyczka filmowa, historyczka kultury), Igor Stokfiszewski (polski badacz, uczestnik i inicjator działań z zakresu teatru), Kazimiera Szczuka (krytyczka literacka, nauczycielka) w duecie z Katarzyną Kwiatkowską (aktorka); Maja Staśko (aktywistka, dziennikarka).

 

 

Po części „oficjalnej” nastąpiła prezentacja pracy Iwony Demko, artystki, która od lat eksploruje przestrzenie związane z kobiecą seksualnością, ciałem, doznaniami. Uczestniczki i uczestnicy wydarzenia, przy dźwięku bębnów, zapachu kadzidła, (niektórzy z gałązkami zielnymi) i zainicjowanej przez Strzępkę pieśni; ruszyli w barwnym korowodzie w stronę Dramatycznego. Po drodze ta niecodzienna procesja przystawała przy symbolicznych „przystankach”, gdzie oddawała cześć żywiołom, w sposób niezwykle barwny i teatralny przedstawionym przez tańczące kobiety.

Przedostatnim przystankiem było wejście do budynku TD, gdzie nowa Dyrektorka została powitana między innymi przez Agnieszkę Szpilę (autorkę „Heks”). Gdzie odbyła się również symboliczna koronacja, w której zamiast typowej korony, na głowę Strzępki nałożono kwietny wianek. Symboliczny łącznik z naturą, Matką Ziemią; atrybut idealnie pasujący do całej otoczki wydarzenia.

 

W środku budynku można było zostawić życzenia na specjalnie przygotowanym do tego drzewku życzeń, obejrzeć piękny teledysk podkreślający – zarówno poprzez słowa, jak i obraz, kobiecą moc i zrobiony przez aktywistki, czy też zamienić słowo z nową Królową stołecznego Dramatycznego.

 

Pierwszy performance – spektakl za Nami, należy zatem wierzyć, że kolejne będą równie niezwykłe i niezapomniane.

 

Katarzyna Kałaska