Jeśli ktoś kocha Włochy, mity, historię, opowieści, a nade wszystko kobiety, musiał być w miniony czwartek w restauracji Stai Tranquillo przy ulicy Chmielnej 1/3 w Warszawie, na spotkaniu z Karoliną Barwicz.

Warszawianka, filolożka z doktoratem (literatura włoska), „miłośniczka antropologii religii, kultów Starej Europy i świętej geografii Ziemi” – jak czytamy na okładce jej świeżo wydanej książki „Stopy Aniołów. Opowieść o świcie kobiecej mocy”, spotkała się z Nami aby opowiedzieć o powieści, o Mocy Kobiet i o swoim miejscu na świecie. A także o fascynacjach, przekonaniach, obawach i nadziei.

 

Miejscem szczególnym, któremu pisarka poświęca i któremu przypisuje niezwykłą siłę jest Gargano (półwysep w Europie Południowej, we wschodniej części Półwyspu Apenińskiego, położony nad Morzem Adriatyckim).

 

Odkryłam Gargano 12 lat temu, tak zwanym przypadkiem. Jak zwykł mawiać Jung – nie ma przypadków, istnieje tylko synchroniczność.

Kolega zabrał mnie do groty archanioła Michała na Monte Sant'Angelo.

Miałam uczucie jakbym znalazła się u korzeni, czegoś bardzo ważnego.

Wiedziałam, że w tym miejscu znajduje się coś, co bardzo potrzebowałam odkryć.

Coś, co wykracza poza współczesne przeznaczenie tego miejsca.

National Geographic uznało tę grotę za jedną z najważniejszych pod względem historycznym. Jeśli zgłębimy i odkryjemy to, czego nadal tam nie rozumiemy, prawdopodobnie sprawi to, że napiszemy od nowa historię ludzkości.

Templariusze zostawili nad nią napis: Oto brama niebios.

 

Możemy tam sięgnąć korzeni kobiecości.

 

Jak podaje autorka, wiele wątków w „Stopach Aniołów” opartych jest na badaniach archeolożki Mariji Gimbutas. Miała ona rozpocząć pół wieku temu „kobiecy nurt w archeologii”.

Jej badania ukazały, że w całym basenie Morza Śródziemnego istniały kultury zorientowane wokół Bogini, wokół kobiecości, gdzie to właśnie kobiety pełniły centralne role w społecznościach do których należały.

Według pisarki, to oblicze świata zaczynamy dopiero odkrywać. I niebagatelną w tym rolę odegrają naukowczynie, badaczki, które nadadzą nowe znaczenia i interpretacje odkryciom. Wyniki ich badań pokazują, że kobiety, a nawet dziewczynki (rodzaj pochówku), miały wysoki społeczny status, co świadczy, że nasza dotychczasowa wiedza jest, czy też była mocno okrojona.

 

W tej książce pragnę przypomnieć te czasy, te mity, w których to właśnie panowała Bogini.

Żeby móc doprowadzić do równowagi, muszą wrócić kobiety. Muszą wrócić stare archetypy kobiece, związane z naturą, z Matką, która generuje świat i siebie. I w tym świecie jest i go chroni. W ten sposób zagwarantujemy przetrwanie planecie.

 

Mottem do mojej powieści jest kobiecość. Jest hołd dla kobiecości.

 

Nie zapominajmy jednak, że „Stopy Aniołów” to przede wszystkim powieść. Jej bohaterką jest Ines, półsierota, która próbuje odnaleźć się w rzeczywistości, która przysporzyła jej wiele cierpienia i bólu. Jej ślady prowadzą do nadmorskiego miasteczka na południu Włoch, nieopodal wspomnianej groty archanioła Michała.

Mamy tu i spadek i tajemniczą chorobę miejscowych kobiet i niebagatelne postaci męskie i mistyczne obiekty, które także mają swoją historię. Wreszcie ukłon w stronę do natury, która może leczyć, a co więcej, może się stać łącznikiem z przeszłością.

 

Jak sama autorka zaznacza, książka jest dla wszystkich kobiet i niektórych mężczyzn. Tych empatycznych i rozumiejących, że bez równowagi, świat nie przetrwa.

 

Stopy Aniołów. Opowieść o świcie kobiecej mocy; Karolina Ewa Barwicz;

Wyd. HerTimePublishing

 

Katarzyna Kałaska