Skwer Gwary Warszawskiej to wyjątkowo ważne miejsce na Młynowie. Analiza dostępności terenów rekreacyjnych w tej okolicy wskazuje na wielką potrzebę tego rodzaju przestrzeni. Szczególnie biorąc pod uwagę intensywny wzrost funkcji biurowej w okolicy.  Historycznie to centrum lokalne okolicy – dawna Wenecja, historyczny dom handlowy PDT oraz kino W-Z.

Oparty na wiedzy lokalnej

Koncepcja skweru przy dawnym PDT-cie na Woli powstała w szeroko zakrojonym procesie partycypacyjnym przeprowadzonym przez Fundację Na miejscu, na zlecenie Zarządu Zieleni m.st. Warszawy. Rozpoczęła się od diagnozy potrzeb okolicznych mieszkańców, audytu dostępności przestrzeni dla osób starszych i rodziców z dziećmi przez warsztaty projektowe i konsultacje, w których wzięło udział ok. 500 osób. Projekt rozwijany jest obecnie w oparciu o lokalne partnerstwo instytucji. W tej grupie lokalnych gospodarzy znaleźli się biznes, samorząd, instytucje kultury (m.in. Wolskie Centrum Kultury, Skanska, Urząd Dzielnicy Wola, lokalne spółdzielnie, Wojewódzki Urząd Pracy).

Projekt przestrzeni i wydarzeń

Nad koncepcją pracuje zespół projektantek i socjologów. Architektki krajobrazu, pod kierunkiem Marty Tomasiak, tworzą projekt aktualizując go i usprawniając zgodnie z uwagami partnerów lokalnych. Grupa socjologów pracuje nad programem wydarzeń wpisujących się w lokalny kontekst. Program może ruszyć jeszcze przed fizyczną modernizacją, żeby zacząć przywracać to miejsce mieszkańcom.

Koncepcja przestrzeni

Zaniedbana obecnie przestrzeń skweru ma stać się aktywnym lokalnym centrum – przestrzenią publiczną o zróżnicowanej funkcji, z aktywnymi „krawędziami” (zaangażowane partnerstwo lokalne, adaptacja lokali w parterach), powiązaną z miejskim kontekstem zarówno w znaczeniu czysto „fizycznym” – przywrócenie możliwości przejść pieszych w poziomie ulicy, wprowadzenie ścieżki rowerowej, wyraźne zaznaczenie stref wejścia na skwer, jak i kontekstu historycznego – odwołanie programowe i estetyczne do historii miejsca (m.in. dawne Kino WZ i wprowadzenie kina letniego, oświetlenie wiszące na tarasie Restauracji Wenecja i współczesne doświetlenie polany, rozwiązania meblarskie Sołtana i Ihnatowicza, architektów Restauracji Wenecja inspirujące meble miejskie projektowane obecnie).

Program skweru zorganizowano w ramach pięciu stref funkcjonalnych – (1) parku, (2) polany, (3) alei, (4) placyków wejściowych, (5) „otuliny”.

(1) Park

Strefa gęstego, istniejącego obecnie zadrzewienia traktowana jest jako przestrzeń niewielkiego parku, z główną ścieżką przecinającą skośnie ten obszar i ulokowanym wzdłuż ścieżki siedziskiem. Proponuje się wprowadzenie dodatkowej „nieformalnej”, meandrującej między zielenią ścieżki, która umożliwi między innymi obserwację ptaków (poidła dla ptaków przy ścieżce, budki dla ptaków na drzewach) czy owadów (hotele dla owadów, byliny atrakcyjne m.in. dla motyli). Od północy zlokalizowano strefę z urządzeniami sportowymi, cofniętą od głównej ścieżki biegnącej wschód-zachód. W narożu przy alei zlokalizowano platformę drewnianą na wystawy plenerowe.

Projekt zakłada cięcia pielęgnacyjne istniejącego drzewostanu, tak by doświetlić również niższe piętro zieleni, gdzie planowane jest wprowadzenie rabaty bylinowo-paprociowej z gatunków cieniolubnych. W rabacie proponowane jest wprowadzenie rozproszonego oświetlenie niskiego w postaci bolardów.

(2) Polana
Strefa otwartego trawnika stanowi serce całego skweru, podobnie jak park przecięta jest skośnie ścieżką pieszą. W południowej części polany zaplanowano otwarty trawnik piknikowy oraz miejsce na kino letnie, gdzie zlokalizowane są niezbędne ku temu przyłącza. W części północnej proponuje się natomiast elementy zabawowe dla dzieci – karuzelę, zjeżdżalnię i inne. Całość okala oświetlenie wiszące. Projekt zakłada wprowadzenie kwitnących roślin cebulowych na trawniku południowym, tak by zwiększyć jego atrakcyjność wczesną wiosną.

(3) Aleja
Aleja biegnąca we wschodniej części opracowania pomyślana została jako miejsce aktywności miejskich. Ulokowano tu m.in. miejsca do siedzenia z zielenią, plenerową galerię, scenę oraz funkcje sportowe, m.in. ściankę wspinaczkową, plenerowe stepy.

(4) Placyki wejściowe
Dwie strefy (od północno-zachodniego i południowo-wschodnich naroży) potraktowano jako placyki wejściowe. W południowym narożu znajdzie się witacz/zapraszacz do wejścia na skwer, gdzie umieszczane mogą być ogłoszenia związane z programem i animacją przestrzeni. Na placyku północno-zachodnim zaplanowano dodatkowo lokalizację kiosku/ mini pawilonu gastronomicznego (projektowane przyłącza wod-kan. i elektryka).

(5) „Otulina”
W strefie okalającej skwer wzdłuż ulic Wolskiej, Młynarskiej i Leszno zaprojektowano rozwiązania porządkujące parkowanie i usprawniające ruch pieszy i rowerowy. Wzdłuż ulicy Wolskiej zaproponowano poprowadzenie dwukierunkowej ścieżki rowerowej oddzielonej od jezdni zielenią separacyjną. Na wysokości strefy parkowej zlokalizowano poidełko, toaletę i stojaki rowerowe, a także miejsce przeznaczone do sprzedaży sezonowych owoców i warzyw (zlokalizowane w narożu ulic Wolskiej i Młynarskiej). Proponuje się wprowadzenie przejść dla pieszych naziemnych w okolicach pawilonu PDT zarówno przez ul. Wolską, jak i Młynarską.

Wzdłuż ul. Młynarskiej proponuje się lokalizację jednego rzędu parkingów prostopadłych wzdłuż jezdni, uwalniając tym samym miejsce pod ścieżkę rowerową, szeroki pas zieleni i wygodny chodnik. Na wysokości Urzędu Pracy utrzymano układ miejsc postojowych równoległych i chodnik pieszy. Od strony ul. Leszno zaproponowano niewielką korektę przejść pieszych, tak by powiązać teren skweru z istotnym szlakiem pieszych.

Źródło: zzw.waw.pl/