Zanim nadeszła era filmu dźwiękowego, to one władały wyobraźnią i emocjami naszych prababek. Gwiazdy kina niemego – Pola Negri, Halina Bruczówna, Nora Ney – znów wystąpią przed warszawską publicznością. Pokazy odbędą się z eksperymentalną muzyką na żywo, jaką wykonają artystki sceny niezależnej.

Począwszy od 14 lipca w soboty, o godz. 20:30 w parku Agrykola odbędzie się pięć pokazów polskiego kina niemego z eksperymentalną muzyką na żywo, jaką wykonają artystki sceny niezależnej. Każdy seans będzie poprzedzony spotkaniem z jedną z dziennikarek filmowych – Anną Tatarską, Magdą Maksimiuk lub Dianą Dąbrowską, które o kobiecym, dawnym kinie wiedzą prawie wszystko. Filmy będą pretekstem do dyskusji na temat sytuacji kobiet w przedwojennej Polsce.

Warszawskie kino nieme – program:

Sobota, 14 lipca – „Mania. Historia pracownicy fabryki papierosów”, reż. Eugen Illes, 1918. Akompaniament Karolina Rec, wiolonczelistka. Rec jest związana od wielu lat z rodzimą sceną niezależną (współpracowała z Maciejem Cieślakiem, Michałem Bielą czy Natalią Fiedorczuk). Napisała też muzykę do wielu spektakli teatralnych.

Sobota, 21 lipca – „Ludzie bez jutra”, reż. Aleksander Hertz, 1919. Akompaniament Aleksandra Grünholz, poszukująca muzyka elektroniczna z obszaru ambient i techno.

Sobota, 28 lipca  –  „Halka”, reż. Konstanty Meglicki, 1929. Akompaniament Antonina Nowacka, używa przede wszystkim głosu, który poddaje prostym modulacjom oraz syntezie na żywo za pomocą zarówno efektów elektronicznych, jak i rozszerzonych technik wokalnych.

Sobota 4 sierpnia – „Zew morza”, reż. Henryk Szaro, 1927. Akompaniament Joanna Szumacher, artystka audiowizualna, producentka i kuratorka, twórczyni eksperymentalnej muzyki elektronicznej.

Sobota, 11 sierpnia – „Bestia”, reż. Aleksander Hertz, 1917. Akompaniament Sasha Zakrevska, ukraińska projektantka graficzna mieszkająca w Warszawie, która jest również muzykiem pracującym z analogowymi dźwiękami.

Uwaga. W wypadku deszczu seanse będą odwołane.

Gwiazdy kina niemego:

Pola Negri była największą gwiazdą polskiego kina niemego oraz pierwszą, europejską gwiazdą Hollywood. Łącznie zagrała w ponad 60 filmach. „Bestia” to najstarszy zachowany film z udziałem Poli Negri, z kolei „Mania” to jeden z pierwszych filmów, w jakich wystąpiła już po wyjeździe z Polski.

Halina Bruczówna była największą konkurentką Poli Negri. Podobnie jak jej znakomita rywalka, Bruczówna także kreowała w filmach role kobiet fatalnych. „Ludzie bez jutra” to jedyny film z jej udziałem, który zachował się do naszych czasów.

Zorika Szymańska była aktorką schyłku kina niemego w Polsce. Zagrała główne role w kilku filmach na przełomie lat 20. i 30., wkrótce po nadejściu epoki kina dźwiękowego zakończyła karierę.

Maria Malicka była znakomitą aktorką dramatyczną, jednak na srebrnym ekranie pokazywała się bardzo rzadko. „Zew morza” to jej pierwsza główna rola filmowa.

Nora Ney to jedna z najciekawszych aktorek polskiego kina przedwojennego, która w odróżnieniu od większości aktorek tamtych czasów poświęciła się niemal wyłącznie karierze filmowej. Kreowała przede wszystkim role dramatyczne.

Fabuły filmów:

„Mania. Historia pracownicy fabryki papierosów”, reż. Eugen Illes, 1918.

Mania zakochuje się z wzajemnością w Hansie, kompozytorze, dla którego szybko staje się muzą i natchnieniem. Niestety na drodze do ich szczęścia pojawia się zazdrosny i wpływowy mecenas Morelli. Mania staje przed dramatycznym wyborem: zostać z Hansem i zaprzepaścić jego szanse ma zrobienie kariery lub oddać się Morellemu w zamian za utorowanie Hansowi drogi do sławy.

„Bestia”, reż. Aleksander Hertz, 1917.

Pola ucieka z domu by zrobić karierę artystki. Wkrótce z niepokornej dziewczyny staje się groźnym wampem, wdaje się w romans z żonatym mężczyzną,  jednak prześladowania dawnego kochanka szybko doprowadzają ją na skraj przepaści.

„Halka”, reż. Konstanty Meglicki, 1929.

Młoda góralka Halka nie dostrzega bezgranicznej miłości Jontka. Zakochuje się w miejscowym paniczu, który jednak szybko rzuca ją dla innej. Zrozpaczona Halka po urodzeniu jego dziecka wpada w obłęd, a w efekcie odbiera sobie życie.

„Ludzie bez jutra”, reż. Aleksander Hertz, 1919.

Utalentowana aktorka Lola Wirska rozkochuje w sobie kolejnych mężczyzn, traktuje ich jak zabawki, a tym samym unieszczęśliwia ich rodziny. Jedną z jej ofiar zostaje rotmistrz Alfred Runicz, który w końcu zdaje sobie sprawę jak wielką krzywdę Lola wyrządziła jemu i jego narzeczonej.

„Zew morza”, reż. Henryk Szaro, 1927.

Stach od dziecka pragnął zostać marynarzem. Jego marzenie się spełnia, ma się także pobrać z córką właściciela wielkiego statku handlowego, Jolą. Spotyka jednak Hankę, znajomą z lat dziecinnych, która także się w nim zakochuje. Która z dziewczyn zdobędzie serce Stacha?

fot.http://www.akademiapolskiegofilmu.pl/ - kadr z filmu „Ludzie bez jutra”