Teatr Rozmaitości pod kierownictwem reżyserki Katarzyny Minkowskiej oraz dramaturga Tomasza Walesiaka przedstawia niezwykłą opowieść zatytułowaną "Kiedy stopnieje śnieg". Spektakl ten stanowi oryginalny portret rodziny, która stawiana jest w obliczu wielopokoleniowego kryzysu. To wyjątkowe dzieło sceniczne ukazuje niemożliwe do zrozumienia decyzje, rodzinne relacje, potrzebę akceptacji i odważne czyny, które są czasem niewłaściwie interpretowane. Premiera już 9 lutego.

Opowieść o Trudnych Wyborach i Niezgłębionych Tajemnicach

Dramaturg Tomasz Walesiak wraz z reżyserką Katarzyną Minkowską stworzyli oryginalny scenariusz, który ukazuje tragedię rodzinnej jednostki, skonfrontowanej z trudnościami, niezrozumieniem i przeszłością. Członkowie rodziny, z różnych powodów, spotykają się w rodzinnej przestrzeni po tragedii, zmuszeni do konfrontacji z samymi sobą i swoimi wyborami. Opowieść skupia się na pytaniach dotyczących niemożności akceptacji pewnych decyzji, trudności nawiązywania kontaktu z bliskimi, których tak naprawdę nie znamy, oraz konieczności zmierzenia się z własnymi ograniczeniami. Bohaterowie spektaklu, zmagając się z trudnymi sytuacjami, tworzą kolejne narracje, cofając się w przeszłość i wpływając na swoje wspomnienia.

Scenariusz przedstawia złożoność ludzkiego umysłu, gdzie wewnętrzne światy mieszają się z rzeczywistością, tworząc wir wyobrażeń. Przeszłość, strach, bajki, gry wideo i religia stanowią paliwo nadziei i koszmarów bohaterów. W trakcie spektaklu kładą oni kolejne warstwy snów i fantazji, próbując zrozumieć własną tożsamość, źródła swoich lęków oraz motywacje własnych działań.

Scenografia, jako kluczowy element spektaklu "Kiedy stopnieje śnieg", odgrywa istotną rolę w kreowaniu atmosfery oraz symbolizowaniu głównych tematów poruszanych w przedstawieniu. Scenograf Łukasz Mleczak podkreśla: postanowiliśmy użyć pralki jako centralnego punktu scenariusza, nadając jej rolę nie tylko przedmiotu użytkowego, ale również symbolicznego ołtarza. Pralka o imponujących wymiarach, sięgających 4,5 metra, stanowi nie tylko centralny element scenografii, ale także metaforę uporządkowania bałaganu w rodzinie oraz symbolicznego miejsca spotkań bohaterów. Inspiracją dla scenografa były instalacje rzeźbiarskie artystki Sary Sze, co doskonale wpisuje się w kontekst spektaklu, który analizuje skomplikowane relacje rodzinne. Stworzenie dziwnej formy ołtarza z pralki, będącego punktem skupienia akcji, nawiązuje do umiejętności Sary Sze tworzenia gigantycznych instalacji z różnych elementów codziennego życia. To symboliczne podejście do scenografii sprawia, że widzowie są zaproszeni do głębszego zrozumienia przesłania spektaklu poprzez wizualne doświadczenie.

Reżyserka Katarzyna Minkowska zaznacza, że spektakl jest próbą zrozumienia sytuacji granicznej, jaką jest tragedia w rodzinie. Skupia się na osobistym przeżyciu postaci, analizując powody zbierania się rodziny, milczenia na temat trudnych spraw, a także stereotypowe formy komunikacji przy rodzinnych stołach. Tematem przewodnim jest próba zrozumienia dynamiki rodzinnej jako podstawowej komórki społecznej, rządzącej się swoimi prawami i budującej specyficzną formę komunikacji.

Obsada, mimo krótkiego czasu na przygotowanie, zdaniem reżyserki oraz aktorów, doskonale poradziła sobie z trudnym tematem. Przekaz płynący z opowieści podkreśla pozytywny aspekt rodziny, jako siły, na której można polegać w trudnych sytuacjach. Pomimo upiornych relacji i trudności, rodzinne więzi są uznawane za fundamentalne i mocne.

W przypadku tego spektaklu, krótki okres prób okazał się wyzwaniem, ale jednocześnie stworzył intensywną atmosferę pracy. Reżyserka podkreśla, że opowiadając o bliskich sprawach, takich jak rodzina, pojawiają się refleksje i okazja do przyjrzenia się samemu sobie. To nie tylko aktorskie wyzwanie, ale także osobista podróż do zrozumienia własnych doświadczeń i relacji rodzinnych.

W rezultacie, "Kiedy stopnieje śnieg" jawi się jako spektakl, który łączy niezwykłą scenografię, głębokie przemyślenia na temat rodzinnych relacji oraz intensywną pracę aktorską, tworząc pełne emocji i refleksji doświadczenie teatralne. "Kiedy stopnieje śnieg" to nie tylko teatralne widowisko, lecz także głęboka refleksja nad ludzką naturą, relacjami rodzinymi oraz odwagą podejmowania trudnych decyzji. Czy widzowie zaryzykują i pozwolą się porwać tej fascynującej podróży przez zawiłe labirynty ludzkiej psychiki, aby poznać odpowiedzi na pytania dotyczące własnej tożsamości i przeszłości? Spektakl ten stanowi zaproszenie do refleksji nad sobą, swoimi wyborami i relacjami z najbliższymi.

Obsada: Jan Dravnel, Izabella Dudziak, Magdalena Kuta, Rafał Maćkowiak, Maria Maj, Antonina Marcyniak, Aleksandra Popławska, Tomasz Tyndyk, Justyna Wasilewska, Mirosław Zbrojewicz

Twórcy i twórczynie:
reżyseria, scenariusz, scenografia: Katarzyna Minkowska
scenariusz, dramaturgia: Tomasz Walesiak
scenografia: Łukasz Mleczak
kostiumy: Jola Łobacz
wideo: Agata Rucińska
kompozytor: Wojciech Frycz
choreografia: Krystyna Lama Szydłowska
reżyseria światła: Paulina Góral
operator kamery live, autor zdjęć do wideo spektaklu: Janusz Szymański

fot:źródło własne