104-letnia Zofia Bogdan, była pielęgniarka Powstania Warszawskiego, została uhonorowana medalami za swoją heroiczną służbę. Jej historia to opowieść o poświęceniu, konspiracji i walce o życie rannych – zarówno w czasie oblężenia Warszawy w 1939 roku, jak i podczas Powstania Warszawskiego

Zofia Bogdan, pielęgniarka Polskiego Wojskowego Szpitala Maltańskiego, otrzymała złoty medal „pro Merito Melitensi” oraz medal „Pamiętam, pomagam” za swoją heroiczną służbę podczas II wojny światowej.

Historia poświęcenia

Podczas obrony Warszawy w 1939 roku, jeszcze pod panieńskim nazwiskiem Słowikowska, zgłosiła się do służby w Polskim Wojskowym Szpitalu Maltańskim. W czasie Powstania Warszawskiego pracowała jako pielęgniarka, a także działała w konspiracji pod pseudonimem Zojda, szkoląc sanitariuszki i uczestnicząc w akcjach powstańczych,m.in.. zdobyciu PAST-y. Po kapitulacji powstania została ewakuowana do niemieckiego obozu w Piastowie, z którego udało jej się uciec.

Wdzięczność za lata służby

Związek Polskich Kawalerów Maltańskich oraz Fundacja Pamięci o Bohaterach Powstania Warszawskiego uhonorowały 104-letnią Zofię Bogdan za jej poświęcenie.

– Te medale to forma wdzięczności wyrażanej przez tysiące ludzi – podkreśla Jacek Tarnowski, prezydent Związku Polskich Kawalerów Maltańskich. – Ratowanie ludzi w szpitalu Maltańskim to najlepsze świadectwo jej oddania.

Z kolei Rafał Szczepański, prezes Fundacji Pamięci o Bohaterach Powstania Warszawskiego, zaznacza:

– Pani Zofia Bogdan z potrzeby serca zgłosiła się do szpitala, rezygnując z osobistych marzeń, by pomagać rannym. Jej postawa powinna być wzorem dla przyszłych pokoleń.

80 lat po wojnie wciąż nie brakuje inicjatyw przypominających o poświęceniu ludzi takich jak Zofia Bogdan, których heroizm wpisał się na stałe w historię Polski.