mobile
REKLAMA

Wystawa stała "Zniszczenie i odbudowa Zamku Królewskiego w Warszawie"

W Zamku Królewskim można zobaczyć wystawę o tym, jak ten budynek zmienił się podczas II wojny światowej oraz jakie były etapy jego odbudowy. 

Informacja prasowa/pixabay.com
TAGI
Wystawa stała "Zniszczenie i odbudowa Zamku Królewskiego w Warszawie"

Nowa ekspozycja stała Zamku Królewskiego w Warszawie stanowi dokumentację losów Zamku w czasie II wojny światowej i przypomnienie okoliczności podjęcia decyzji o odbudowie gmachu. Autentyczna sceneria historycznych piwnic zamkowych na powierzchni ok. 350 m2 została wykorzystana do multimedialnej prezentacji skali zniszczenia i wagi dzieła restytucji. Wystawa jest przede wszystkim adresowana do przedstawicieli młodego pokolenia, w większości niepamiętających już, że Zamku nie było na powojennej mapie Warszawy. Jest też okazją do zaprezentowania obcokrajowcom przykładu wyjątkowej troski o zachowanie dziedzictwa przeszłości, docenionej wpisem Zamku Królewskiego i Starego Miasta na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. 

Jako symbol suwerenności państwa polskiego, Zamek Królewski już w pierwszych dniach II wojny światowej stał się obiektem ataków wojsk niemieckich. 17 września 1939 stanął w płomieniach. W gaszeniu pożaru obok strażaków i służb miejskich brała też udział ludność cywilna. W tym samym czasie polscy muzealnicy i konserwatorzy z narażeniem życia prowadzili akcję ratowania najcenniejszych zbiorów sztuki oraz elementów wyposażenia sal zamkowych. Mając świadomość, że okupanci podjęli decyzję wysadzenia Zamku, już wtedy myśleli o przyszłej odbudowie gmachu. Dzieło zniszczenia dokonało się w czasie powstania warszawskiego we wrześniu 1944, kiedy saperzy niemieccy wysadzili mury Zamku.

Po wojnie o odbudowę Zamku przez wiele lat zabiegało środowisko historyków i konserwatorów skupione wokół niestrudzonego orędownika tej idei – prof. Stanisława Lorentza. W czerwcu 1945 r. za sprawą prof. Jana Zachwatowicza, generalnego konserwatora, powołano Pracownię Odbudowy Zamku. Projekt zakładał odtworzenie historycznej bryły i układu wnętrz. W czerwcu 1947 r. władze PZPR podjęły decyzję o restytucji gmachu z przeznaczeniem na siedzibę najwyższych władz państwowych oraz Pałac Kultury Polskiej. Kiedy jednak konserwatorzy odmówili przeznaczenia Pokoju Marmurowego z portretami królewskimi na gabinet Bieruta, projekt upadł. Kolejnym pomysłem na przyszły Zamek była siedziba Rady Ministrów, kiedy w 1950 r. powstał Komitet Odbudowy Zamku Warszawskiego pod przewodnictwem Józefa Cyrankiewicza. 

Nadzieje na przywrócenie gmachu w jego właściwej funkcji wzbudziło dopiero ogłoszenie w 1954 roku konkursu SARP na „architektoniczne rozwiązanie placu Zamkowego i związanego z nim obszaru Starego i Nowego Miasta”. Jego konsekwencją stało się powołanie w dwa lata później Pracowni Architektonicznej „Zamek” pod kierownictwem prof. Jana Bogusławskiego – laureata wspomnianego konkursu, a w 1957 roku – Społecznego Komitetu Odbudowy Zamku. Gmach miał się stać siedzibą muzeum tysiąclecia, ale w 1961 roku władze partyjne zdecydowały o zaprzestaniu wszelkich prac projektowych. Historyczny plac wyłożono kamiennymi płytami, zamieniając w pusty skwer. Śladem po Zamku pozostały wkomponowane w krajobraz fragmenty ruin z odbudowaną w 1947 r. Bramą Grodzką. 

Ostateczną decyzję o odbudowie podjęło Biuro Polityczne KC PZPR w styczniu 1971 roku. Wkrótce też powołano do życia Obywatelski Komitet Odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie, który miał kierować pracami i prowadzić zbiórkę funduszy.
 

Źródło: Zamek Królewski

KOMENTARZE

aktualności

REKLAMA
więcej z działu aktualności
REKLAMA

sport

więcej z działu sport

kultura i rozrywka

więcej z działu kultura i rozrywka

Drogi i Komunikacja

więcej z działu Drogi i Komunikacja

Kryminalne

więcej z działu Kryminalne

KONKURSY

więcej z działu KONKURSY

Sponsorowane

więcej z działu Sponsorowane

Biznes

więcej z działu Biznes

kulinaria

więcej z działu kulinaria

Zdrowie i Uroda

więcej z działu Zdrowie i Uroda