Zabytkowy zespół budynków przy ul. Modlińskiej 257 odzyska blask i będzie znowu służyć mieszkańcom. Dzisiaj w Ratuszu dyrektor Stołecznego Zarządu Rozbudowy Miasta w imieniu m.st. Warszawy, w obecności wiceprezydent Renaty Kaznowskiej, podpisał umowę z firmą TELKA Sp. z o.o. Inwestycja ma być zrealizowana w przeciągu 20 miesięcy. Koszt prac remontowych to 7,1 mln zł.

Zespół budynków przy ul. Modlińskiej 257 powstał około roku 1913. W jego skład wchodzi trzykondygnacyjny budynek, przy którym stoją dwie parterowe oficyny.

- Modlińska 257 to jeden z najcenniejszych zabytków Białołęki, to wyjątkowe miejsce dla mieszkańców dzielnicy, ale także miasta. Dzisiaj zapisujemy kolejną kartę historii tego wyjątkowego zespołu budynków – powiedziała Renata Kaznowska, zastępczyni prezydenta m.st. Warszawy. – Nasz plan na przyszłość i cel tego remontu to stworzenie Centrum Lokalnego dla mieszkańców Białołęki. Ten budynek przez dziesięciolecia spełniał różne funkcje społeczne, chcemy żeby działo się to nadal – dodała wiceprezydent Kaznowska.

Remont będzie polegał  na przebudowie budynku głównego oraz oficyn. W budynku głównym znajdzie się m.in. sala widowiskowa na ok. 50 osób, pracownia plastyczna, sale muzyki i tańca, pracownia malarska, pomieszczenia biurowe i socjalne. Oficyna południowa przeznaczona będzie na sklep, a północna na stróżówkę.

- Warszawa stawia na rewitalizację, zagospodarowanie historycznych przestrzeni, ale co najważniejsze oddaje te przestrzenie mieszkańcom – bez tego sukces rewitalizacji nie byłby pełny. Budynki zaniedbane, wyeksploatowane, niezauważane, wracają do życia i do nich też wraca życie – mówiła Magdalena Roguska. Wiceprzewodnicząca Rady Warszawy wspomniała m.in. o Pałacyku Konopackiego, Muzeum Warszawskiej Pragi czy tzw. drewniaku przy ul. Środkowej.

Z podpisania umowy cieszy się też burmistrz Białołęki Grzegorz Kuca. – To będzie miejsce integracji mieszkańców, którzy wiele razy wypowiadali się za modernizacją tej nieruchomości. Dlatego jako dzielnica będziemy się starali jak najbardziej pomagać wykonawcy, żeby inwestycja nie napotkała żadnych przeszkód – dodał burmistrz Kuca.

W budynkach odtworzona zostanie historyczna elewacja, elementy ozdobne na dachu w formie globów (na budynku głównym) i wazonów (na oficynach), freski na ścianach i sufitach, koszyki stalowe na kwiaty przy oknach. - Zachowane będą drewniane schody i balustrada, częściowo wykorzystane zostaną posadzki z terakoty i klepka dębowa, zrekonstruowane będą dwa piece kaflowe. Drzwi zewnętrzne i wewnętrzne poddane będą renowacji lub wiernemu odtworzeniu. Budynek będzie wyposażony w windę – zapowiada Łukasz Górecki, dyrektor Stołecznego Zarządu Rozbudowy Miasta. Wykonawca remontu to firma TELKA, w jej imieniu umowę podpisał dziś Witold Lacek, prezes zarządu spółki.

Historia Modlińskiej 257

Do połowy lat 20. budynek główny pełnił funkcję jednorodzinnego domu mieszkalnego, zaprojektowanego w stylu secesyjnym. Od 1914 roku parter willi mieścił szkołę, pocztę oraz posterunek policji. Po 1927 r. zespół budynków przekazany został Siostrom Samarytankom na cele placówki opiekuńczej dla kobiet moralnie zaniedbanych, zwanej „Przystanią”. - W 1937 roku w „Przystani" działalność kulturalną rozpoczęła tam siostra Benigna Umińska z zakonu benedyktynek sakramentek. Jego sławę przypieczętowało konspiracyjne wystawienie „Pastorałki” L. Schillera. W czasie II wojny światowej była również magazynem broni dla Armii Krajowej i schronieniem dla Żydów – opowiada Michał Krasucki, dyrektor Biura Stołecznego Konserwatora Zabytków. 

Budynki przetrwały wojnę. W latach 50. XX wieku ulokowano w nich Państwowy Dom Specjalny dla przewlekle chorych, a od 1960 roku Państwowy Dom Pomocy Społecznej dla dorosłych. Potem budynki pełniły funkcje usługowe – działał tam sklep z narzędziami, biblioteka. Obecnie budynek jest pustostanem. Jest własnością miasta.

Wartości zabytkowe

13 maja 2009 r. Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisał willę do rejestru zabytków ze względu na wartości historyczne, artystyczne i naukowe. W pomieszczeniach I piętra odkryto secesyjne fryzy stylizowanych kwiatów róż i tulipanów. Motyw ten był chętnie stosowany w dekoracjach secesyjnych. Wszystkie zabytkowe elementy, jak stolarka drzwiowa, drewniane schody wraz z kutą balustradą, ceramiczna posadzka będą zachowane i poddane konserwacji.

Z uwagi na bardzo zły stan obiektu najcenniejsze fragmenty polichromii zostaną na czas prac remontowych zdjęte wraz z tynkiem, a następnie ponownie wklejone w te same miejsca na odpowiednio przygotowaną ścianę. Reszta polichromii zostanie wiernie odtworzona.

Fot. UM Warszawa