Grupa skazanych kobiet przebywających w Areszcie Śledczym w Warszawie Grochowie wzięła udział  w programie resocjalizacyjnym którego głównym celem jest rozwój kompetencji oraz wiedzy uczestników w obszarach zarządzania stresem, emocjami, dbania o siebie i swoją równowagę wewnętrzną we wszystkich obszarach życia.

Założenia programu

W dzisiejszych czasach stres jest integralną częścią każdego człowieka, jest niczym otaczające nasz powietrze. Życie bez emocji byłoby spokojne, błogie, ale również puste, nudne i bez uniesień. Są emocje, których chętnie doświadczamy, ale także te, których chcielibyśmy unikać. Niezmiernie ważne jest to, abyśmy adekwatnie reagowali na bodźce płynące z otoczenia. To, co nas spotyka w życiu prywatnym oraz zawodowym wymaga reinterpretacji, wsparcia różnych osób oraz umiejętności skutecznego radzenia sobie ze stresem.

Osoby skazane za popełnienie przestępstw oprócz problemu z prawem doświadczają wielu innych problemów czy trudności życiowych. Problemy te z powodu wpływania na samopoczucie i zachowanie mogą być w ścisłym związku z zachowaniami przestępczymi. Do problemów, które destrukcyjnie wpływają na funkcjonowanie i wybory życiowe należą m.in. trudność w konstruktywnym radzeniu sobie ze stresem i doświadczanymi emocjami. Izolacja więzienna, jest bez wątpienia złożoną sytuacją trudną. Popełnione i wykryte przestępstwo pociąga za sobą cały splot zdarzeń- dochodzenie, aresztowanie, osądzenie i wydanie wyroku. Wszystkie te fatalne wydarzenia stanowią źródło silnych przeżyć i negatywnych emocji, które nazywamy stresem lub szerzej odczynem stresowym. Stan ten towarzyszy człowiekowi w fazie śledztwa i pobytu w areszcie- często niewiarygodnie długim-a potem w czasie orzekania winy i ferowania wyroku.

Stres jest stałym elementem życia zwłaszcza tych osób, które mocą sądu skazane zostały na odbycie kary pozbawienia wolności. Od przekroczenia bramy aresztu śledczego, dzień po dniu, miesiąc po miesiącu, a czasem latami raczej nie będzie ich opuszczał, a być może narastał. Izolacja człowieka w obcym mu zazwyczaj i zdecydowanie niegościnnym środowisku jest więc dla niego złożoną sytuacją trudną lub stresową.

Ważnym jest zatem poznanie źródeł stresu więziennego osób skazanych na karę pozbawienia wolności, jego bezpośrednich i odległych skutków, a także rzeczywistych i możliwych sposobów radzenia sobie więźniów z tą sytuacją.

Cel

Głównym celem programu jest rozwój kompetencji oraz wiedzy uczestników w obszarach zarządzania stresem, emocjami, dbania o siebie i swoją równowagę wewnętrzną we wszystkich obszarach życia. Do powyższego uczestnicy dążą, poprzez zdobycie podstawowej wiedzy dotyczącej wpływu stresu na zdrowie człowieka, pogłębienie wglądu we własne mechanizmy radzenia sobie ze stresem, nabycie umiejętności rozpoznawania oznak stresu oraz rozpoznawania i zarządzania osobistymi zasobami w momentach wzburzenia, modelowanie pożądanych postaw w sytuacjach wywołujących reakcje stresowe oraz nabycie umiejętności stosowania technik relaksacyjnych, służących redukcji napięcia emocjonalnego.

Afirmacja

Afirmacja, czyli pozytywne myślenie o sobie i świecie, nie tylko wzmacnia poczucie własnej wartości, lecz także pomaga osiągać cele i znosić trudy codzienności.

Kadra penitencjarna aby podołać oczekiwaniom związanym z readaptacją społeczną osób osadzonych świadomie określa zakres oddziaływań wychowawczych, które będą je wspierać. Ważnym czynnikiem jest podmiotowe traktowanie osób osadzonych. Istotą takiego podejścia jest troska o to, by same były w stanie postrzegać siebie w kategoriach osobowych – jestem „kimś", a nie w kategoriach rzeczowych określanych zaimkiem „coś", jestem „czymś" . Spełnienie tego warunku umożliwia otwarcie osoby na wartość życia społecznego i gotowość nadawania własnemu życiu nowej jakości. Pośród innych warunków warto zwrócić uwagę na pomoc w odkrywaniu własnej godności oraz poszukiwaniu i znajdowaniu sensu swego życia.

Źródło: Areszt Śledczy w Warszawie-Grochowie