Na kształtowanie się kuchni polskiej miały wpływ przemiany historyczne. Na przestrzeni dziejów kuchnia polska uległa dużym wpływom regionalnym, zwłaszcza że tereny dawnej Rzeczypospolitej historycznie zamieszkiwała zmieniająca się mozaika narodów. Wśród nich największy ślad po sobie zostawiły kuchnie niemiecka, żydowska, francuska, oraz wschodnie.

Charakterystyczna dla kuchni polskiej jest duża  liczba dań mącznych, zup oraz kiszonek. Często korzysta się w niej z owoców runa leśnego, mięs i nabiału. Nie brakuje ryb słodkowodnych czy aromatycznych przypraw. W kuchni polskiej wiele jest potraw, które można mylnie uznać za pochodzące z innych krajów. Są nimi między innymi pierogi ruskie, fasolka po bretońsku czy ryba po grecku.

Kroniki średniowieczne opisują kuchnię polską jako obfitą, ciężką, korzenną.

Mięsa typowe dla kuchni polskiej to potrawy z wieprzowiny, drobiu i rozmaitej dziczyzny, a także ryby słodkowodne.

Ze względu na historyczne uwarunkowania i tym samym ograniczony dostęp do morza, w kuchni polskiej obecne są przede wszystkim ryby słodkowodne, odławiane z jezior, stawów i rzek, a także nieznane w kuchniach zachodnioeuropejskich raki, porównywalne do zagranicznych homarów. Ryba morska w polskiej kuchni to głównie śledź.

Nabiał owczy w Polsce znany był przede wszystkim w górach (oscypki, bryndza).

Typowe tłuszcze to cenne masło, smalec czy skwarki pozyskiwane ze słoniny oraz oleje roślinne, przede wszystkim olej lniany i makowy.

Przykłady potraw tradycyjnych:

• Kaszanka
• Czernina
• Kluski
• Racuchy
• Befsztyk tatarski
• Pierogi
• Bigos
• Rosół
• Zupa szczawiowa
• Mazurki

I wiele więcej.

Fot. Weronika Wójcik