Winda-Warszawa wygrała ogólnopolski konkurs zorganizowany przez Urząd Dozoru Technicznego pt.: „Lider bezpieczeństwa technicznego”, otrzymując certyfikat w kategorii „modernizujący”, który przyznano tylko jednej firmie z branży dźwigowej.

Wygrana w konkursie  i uzyskanie Certyfikatu w kategorii „modernizujący”, zobowiązuje Spółkę do podjęcia wzmożonych działań na rzecz poprawy bezpieczeństwa przy modernizacjach dźwigów. Obiektywnie należy stwierdzić, że w materii tej jest wiele zaniedbań i nieporozumień, wynikających z zaszłości historycznych i braku odpowiedniej wiedzy a także z niewystarczających środków finansowych do zrealizowania unowocześnień. Modernizacjom poddawane są najczęściej dźwigi wyprodukowane w dekadach z lat 1970 i 1980, przez jedynego wówczas producenta dźwigów w Polsce, którym był Kombinat Dźwigów Osobowych. Dźwigi te posiadały uproszczoną konstrukcję (kabiny bez drzwi czy niewystarczająca kontrola ryglowania drzwi szybowych itp.) i wyprodukowane były w oparciu o ówczesny stan techniki. Miały także wiele wad uciążliwych dla użytkowników jak np: niedokładne zatrzymywanie się na przystankach z tolerancją +/- 50 mm, ponieważ funkcja ta realizowana była za pomocą hamulca mechanicznego, gdzie droga hamowania zależy od obciążenia. Pasażerowie byli w tej sytuacji narażeni na potykanie się przy wysiadaniu z kabiny.  Współczesne dźwigi, dzięki zastosowaniu najnowszych osiągnięć techniki (np. falowników) zatrzymują się z dokładnością +/- 10 mm niezależnie od obciążenia. Mimo tych wad i niedogodności dla użytkowników, dźwigi takie nadal są użytkowane i funkcjonują na zasadzie praw nabytych. Mało kto bierze pod uwagę fakt, że zgodnie z instrukcją producenta, dźwigi takie (tzw. ZREMBY lub licencje) po 12-tu latach eksploatacji powinny zostać poddane generalnemu remontowi. Tymczasem nadal są eksploatowane, najczęściej bez jakichkolwiek remontów. Stan taki nie może być dłużej tolerowany, ponieważ dźwigi te stwarzają realne zagrożenia dla użytkowników, co można łatwo udowodnić za pomocą „oceny ryzyka” którą powinien sporządzić konserwator dźwigu lub właściciel (administrator), zgodnie z zaleceniami normy PN-EN 13015: 2003.
    Ujawnione wady, stwarzające ryzyko, należy możliwie szybko wyeliminować lub przynajmniej znacząco ograniczyć. Brak oceny ryzyka, niepodjęcie działań w celu jego wyeliminowania lub zmniejszenia, może być dla właścicieli bardzo dotkliwe w skutkach, gdy osoby poszkodowane wystąpią o zadośćuczynienie. Zdarzenia takie już miały miejsce, a orzekane przez sądy wyroki, na ogół przychylne są dla poszkodowanych. Nie ulega wątpliwości, że dźwigi należy modernizować, a nie remontować. Problemy związane z modernizacją najlepiej rozwiązać poprzez całkowitą wymianę dźwigu (można pozostawić prowadnice jeśli pozwala na to ich stan) oraz uzyskać potwierdzenie zgodności z Dyrektywą Dźwigową w formie Certyfikatu wydanego przez Jednostkę Notyfikowaną. Uzyskanie takiego Certyfikatu nie jest kosztowne i łatwe do spełnienia, ponieważ wszystkie urządzenia produkowane w Europie posiadają odpowiednie dopuszczenia do obrotu towarowego zgodnymi z wymaganiami UE (pod groźbą wysokich kar).
Jednak dźwigi, podobnie jak inne urządzenia są dość zróżnicowane pod względem jakości, trwałości i innych cech użytkowych. Dlatego należy wnikliwie rozważyć podczas podejmowania decyzji o modernizacji dźwigu, jakie ważne dla zamawiającego walory powinien posiadać po jej zakończeniu. Aby zapewnić długotrwałą i bezpieczną eksploatację, należy zwrócić uwagę na elementy ulegające najwcześniejszemu zużyciu, takie jak: drzwi i kabina (ponieważ są najczęściej używane i narażone na dewastacje) oraz elementy nośne i aparatura sterowa. Dlatego należy upewnić się, czy zespoły te posiadają odpowiednie cechy jakościowe, gwarantujące wieloletnią eksploatację i czy są dobrze zabezpieczone przed dewastacjami i korozją. Z doświadczeń serwisowych wynika, że wiele problemów przysparza dostępność do części zamiennych, szczególnie elementów sterowania i lin pasowych. Bardzo ważną rolę dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkownikom i ekipom serwisowym spełnia pomieszczenie maszynowni, ponieważ zapewnia w każdych warunkach, szybką i skuteczną ewakuację ludzi uwięzionych w kabinach. Dlatego też nie zaleca się likwidowania pomieszczeń maszynowni, pod pretekstem wykorzystania ich na inne cele (najczęściej trudne i kosztowne do adaptacji), ponieważ brak swobodnego dostępu do zespołu napędowego utrudnia lub nawet uniemożliwia bezpieczne uwalnianie ludzi.
Firma Winda – Warszawa Sp. z o.o. od wielu lat wprowadza innowacyjne rozwiązania dźwigowe w realizacjach budownictwa wielkomiejskiego. Zasłynęła m. in. produkcją i montażem kabin dostosowanych do transportu niepełnosprawnych w starym budownictwie, rozwiązaniami proekonomicznymi gwarantującymi racjonalne koszty eksploatacji przez kilkadziesiąt lat, czy specjalnymi konstrukcjami zwiększającymi odporność na większość ataków wandalizmu. Ostatnio coraz większą popularność zyskują wytwarzane przez Spółkę dźwigi w wykonaniu anty-klaustrofobicznym, które wpływają na lepsze samopoczucie również osób starszych przyzwyczajonych do widoku ruchu kabiny podczas jazdy.   
W ramach współpracy z „Informatorem Stolicy”, przedsiębiorstwo jako „Lider bezpieczeństwa Technicznego” prowadzi bezpłatne konsultacje dźwigowe – pytania prosimy kierować pod numerem 22 750 39 14 wew. 145 lub informator@winda.com.pl, gdzie specjaliści odpowiadają na pytania z  zakresu bezpieczeństwa, technologii, przepisów i możliwości modernizacyjnych eksploatowanych urządzeń.
www.winda.com.pl