Trybunał Konstytucyjny uznał właśnie za zgodne z konstytucją zapisy tzw. „małej ustawy reprywatyzacyjnej”.

Wejście tej ustawy w życie pozwoli na ukrócenie procederu handlu roszczeniami i przejmowania nieruchomości na tzw. „kuratora” a uczniowie stu warszawskich szkół będą mogli kontynuować naukę w swoich dotychczasowych lokalizacjach.

Po wyroku Trybunały Konstytucyjnego do wejścia w życie ustawy potrzebny jest jedynie podpis Prezydenta RP – Andrzeja Dudy.

- Wczorajszy wyrok Trybunału uznający naszą, tzw. „małą” ustawę reprywatyzacyjną za zgodną z konstytucją jest momentem historycznym. Od wielu lat zwracaliśmy uwagę na szkody, które wywołuje brak odpowiednich regulacji prawnych dotyczących dekretu Bieruta, a problemy społeczne wywołane zwrotami nieruchomości narastały z każdym rokiem. Dzięki naszej determinacji udało przegłosować ten projekt w parlamencie ubiegłej kadencji. Dziękuję wszystkim, którzy byli zaangażowani w przygotowanie i przyjęcie tej ustawy. Zachęcam  aktywistów, organizacje pozarządowe i lokatorskie, aby wspierali nas w działaniach na rzecz jej wejścia w życie. A prezydenta Andrzeja Dudę, w którego rękach leży teraz los tysięcy warszawiaków, proszę o spotkanie, podczas którego przedstawię jak ważna jest dla całego miasta. Pożegnajmy wreszcie Bieruta wspólnymi siłami! - powiedziała Hanna Gronkiewicz-Waltz, Prezydent m.st. Warszawy.

Przypomnijmy. Warszawa po 1990 roku została obciążone zobowiązaniami pomimo tego, że dekret był aktem prawa krajowego a nie miejscowego. Zobowiązania wynikające z dekretu Bieruta paraliżują rozwój stolicy. Od 1990 roku złożono już ponad 7 tys. wniosków,  dokonano ponad 4 tys. zwrotów a stolica wypłaciła ponad 1,13 mld zł na odszkodowania, mogąc przeznaczyć te środki na inne cele. Obecnie w stolicy toczy się ponad 3,5 tys. postępowań o zwrot nieruchomości (ponad sto dotyczy placówek oświatowych) i ponad 3,8 tys. postępowań o odszkodowania a zobowiązania z nich wynikające są szacowane na kolejne miliardy złotych.

Wejście w życie ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami i ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (druk sejmowy nr 3195) umożliwi:

- kontrolowanie obrotu roszczeniami zarówno przez notariuszy jak i miasto;

- nabycie przez miasto lub Skarb Państwa roszczeń do nieruchomości wykorzystywanych lub przeznaczonych na cele publiczne;

- wydawanie decyzji o odmowie ustanowienia prawa użytkowania wieczystego w oparciu o jedną konkretną podstawę prawną w przypadku realizacji przez podmioty publicznoprawne celów publicznych, zbycia gruntu na rzecz osób trzecich, poniesienie przez podmioty publicznoprawne znaczących nakładów na daną nieruchomość i w ten sposób ochrony danej inwestycji;

- zachowanie istniejącego ładu przestrzennego projektów architektonicznych znacznej wartości. Dotychczasowe powoływanie się w decyzji o odmowie przyznania prawa użytkowania wieczystego na normy wywiedzione z odrębnych przepisów było często nieskuteczne i wyroki sądów administracyjnych nakazywały organom administracji publicznej dokonywanie zwrotów nieruchomości niezbędnych dla realizacji ich zadań statutowych bądź sprzecznych z założeniami urbanistyczno-planistycznymi;

- zakończenie postępowań administracyjnych wszczętych wnioskami złożonymi w oparciu o przepisy dekretu warszawskiego, w których wnioskodawcy od czasu złożenia wniosku nie kontaktowali się w żaden sposób z organem prowadzącym postępowanie, co pozwoli na ostateczne uregulowanie stanu prawnego nieruchomości objętych dekretem warszawskim wobec braku zainteresowania stron bądź ich następców prawnych, a także umożliwi miastu i Skarbowi Państwa racjonalne gospodarowanie mieniem stanowiącym ich własność bądź - w przypadku budynków - pozostających w ich administracji.

Przepisy ustawy przewidują m.in. możliwość odmownego rozpatrzenia wniosku dekretowego ze względu na zabudowę przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego dokonaną po dniu wejścia w życie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy, której wartość przenosi znacznie wartość zajętego na ten cel gruntu, a także odbudowę lub remont, dokonany ze środków publicznych, budynków, o których mowa w art. 5 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy, zniszczonych w latach 1939–1945 więcej niż w 66 proc.

 

 

Źródło: prasowy U M.St.Warszawy