Średnia długość podróży elektryczną hulajnogą w Warszawie trwa 8 minut, natomiast rowerem miejskim 14,5 minuty – wynika z raportu na temat mikromobilności opublikowanego przez Urząd m.st. Warszawy. Opracowanie pokazuje, w jaki sposób mieszkańcy stolicy korzystają ze współdzielonych hulajnóg oraz rowerów miejskich. Autorzy raportu przeanalizowali 15 milionów przejazdów w latach 2021-2022

Jest to pierwsza na świecie analiza oparta na tak dużej próbie danych pozyskanych od wielu operatorów. Dane do opracowania przekazały firmy: Bolt, Dott, Lime, Tier. W raporcie uwzględniono również dane z systemu Nextbike. Opracowanie przygotował Łukasz Nawaro z Uniwersytetu Warszawskiego – we współpracy z zespołem Biura Strategii i Analiz. Taka współpraca nauki, urzędu i prywatnych operatorów była możliwa także dzięki programowi stypendiów doktoranckich m.st. Warszawy, którego pan Łukasz, jako specjalista od mikromobilności, został laureatem.

Jak korzystamy z Veturilo i e-hulajnóg?

Z opracowania można się dowiedzieć, że podróże współdzielonymi e-hulajnogami oraz rowerami Veturilo mają odmienne charakterystyki. Podróże e-hulajnogami trwają krócej (średnia 8 min, mediana 6 min) i odbywają się na krótsze dystanse (średnia 814 m, mediana 111 m). Podróże Veturilo trwają dłużej (średnia 14,5 min, mediana 11,5 min) i odbywają się na dłuższych dystansach (średnia 1751 m, mediana 2420 m). 

Podróże e-hulajnogami w Warszawie mają charakter wyspowy i skoncentrowany: duża część przejazdów odbywa się na obszarze ścisłego centrum (także przejazdy przez Wisłę) oraz centrów biurowych lub obszarów turystycznych. System Veturilo ma bardziej rozproszony charakter, ale szczególnie często podróże wypożyczanymi rowerami odbywają się na obszarze kampusów studenckich.

Zainteresowanie e-hulajnogami wzrasta w piątki i soboty, a Veturilo w soboty i niedziele. Hulajnogi są częściej wykorzystywane do przejazdów nocnych. 

Około 25 proc. przejazdów e-hulajnogą kończy się w promieniu 70 metrów od przystanku autobusu linii przyspieszonej, przystanku tramwajowego lub wejścia do metra. Ten sam wskaźnik dla Veturilo wynosi ok. 52 proc. Uzupełniająca rola mikromobilności w ramach systemu transportu publicznego występuje więc zarówno w przypadku rowerów i hulajnóg, jednak ma ona większą skalę w przypadku Veturilo. W przypadku e-hulajnóg widać relatywnie większą integrację ze stacjami metra, zwłaszcza na linii M1. Oznacza to, że warszawianki i warszawiacy podjeżdżają pod stację metra na elektrycznej hulajnodze i dalej przemieszczają się metrem lub na odwrót – wysiadają z metra i wypożyczają e-hulajnogę, na której kontynuują swoją podróż.

Parkowanie do poprawy

Zwyczaj parkowania hulajnóg w obszarze stojaków wyznaczonych przez ZDM nie przyjął się. Zaledwie 6 proc. podróży kończy się w obrębie wyznaczonego parkingu (dane dla września 2022 r., porozumienia z operatorami podpisano w grudniu 2021 r., stojaki zakończono wyznaczać w sierpniu 2022 r.). Jednak spośród tych podróży, które zakończyły się w promieniu 30 metrów od wyznaczonego miejsca, jedna trzecia użytkowników zdecydowała się jednak zaparkować w pobliżu stojaka. 

Autorzy raportu szacują liczbę użytkowników e-hulajnóg w Warszawie na ok. 100 tysięcy, a regularnych użytkowników e-hulajnóg (odpowiedzialnych za dwie trzecie przejazdów) na 10-20 tysięcy (jest to jednak estymacja na podstawie ograniczonych danych). Liczba użytkowników Veturilo wynosi 146 tysięcy (osób, które zarejestrowały się w nowym, aktywnym od 2023 roku, systemie wypożyczeń rowerów w stolicy). Z kolei przeciętny użytkownik korzysta z e-hulajnogi kilka razy w miesiącu.

Więcej szczegółowych analiz znajduje się w pełnej wersji raportu wraz z wizualizacją danych. Cały raport jest też dostępny w języku angielskim.

fot. mat.pras.