Kamienica przy ul. Targowej 48 w Warszawie zyskuje status zabytku wojewódzkiego, bogata historia miasta zachowana w jej murach
Kamienica przy ul. Targowej 48 w Warszawie została zarejestrowana jako zabytek województwa mazowieckiego przez Profesora Jakuba Lewickiego, Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Zbudowana w 1907 roku, reprezentuje wczesny modernizm warszawski i pełniła różne funkcje, m.in., była siedzibą wydawnictwa Gebethner i Wolff podczas II wojny światowej, stanowiąc cenny relikt tej części historii Warszawy
Kamienica razem z przylegającym terenem przy ul. Targowej 48 w Warszawie została oficjalnie zarejestrowana jako zabytek nieruchomy województwa mazowieckiego przez Profesora Jakuba Lewickiego, który pełni funkcję Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Cała procedura związana z tym wpisem została inicjowana i przeprowadzona przez właściwy urząd.
Historia kamienicy
Kamienica znajdująca się przy ul. Targowej 48 (dawniej Targowa 16) ma korzenie sięgające roku 1845. W 1849 roku stała się własnością Franciszka Ksawerego Bolesty, a później Władysława Kryże. Jednak to Karol Wilhelm Maksvmilian (Maks) Patschke, kupiec związanym z przemysłem browarniczym, zakupił tę działkę w kwietniu 1893 roku i rozpoczął budowę obecnie istniejącego budynku. W 1907 roku wybudowano charakterystyczny trzypiętrowy budynek frontowy, reprezentujący wczesny modernizm warszawski, choć ze względu na wyznanie ewangelicko-augsburskiego właściciela, elewacje były stosunkowo oszczędnie ozdobione w porównaniu do innych budowli tego okresu w Warszawie.
Niemniej jednak, lokalizacja ta była wyposażona w nowoczesne udogodnienia jak instalacje wodno-kanalizacyjna, elektryczna, częściowo gazowa i centralne ogrzewanie. W 1920 roku kamienica stała się własnością wydawnictwa Gebethner i Wolff, które wykorzystywało ją jako skład książek i magazyn papieru. W czasie II wojny światowej niemieckie władze przejęły większość lokali firmy, ale niektóre pozostały czynne i służyły do rozprowadzania wojskowych podręczników instruktażowych.
Szczęśliwie, kamienica nie ucierpiała znacznie w wyniku działań wojennych. Po wojnie Zygmunt Gebethner wraz z ojcem Janem Feliksem Gebethnerem wznowili działalność firmy na podstawie jednej ocalonej księgarni w Warszawie. Jednakże, na mocy decyzji Prezydium Rady Narodowej z 30 listopada 1950 roku, nieruchomość została przejęta przez Skarb Państwa.
Kamienica, wpisuje się w XX-wieczną historię Warszawy prawobrzeżnej, jej rozwój urbanistyczny i społeczny. Poprzez dobry stan zachowania, stanowi cenny relikt w niewielkim stopniu zachowanej architektury wczesnego modernizmu na terenie Warszawy - mówi prof. Jakub Lewicki.
fot. Aleksandra Żochowska