Dzięki dobrej współpracy władz Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego ze stowarzyszeniem Otwarty Ursynów 17 kwietnia 2025 roku został oficjalnie otwarte dla mieszkańców Warszawy zabytkowy ogród tarasowy, zlokalizowany za Pałacem Ursynowskim, w którym mieści się siedziba władz uczelni. Ogród tarasowy, który jest częścią rezerwatu przyrody Skarpa Ursynowska, można odwiedzać codziennie w godzinach od 8.00 do 18.00.

Tarasy, dzięki staraniom władz Uczelni, zostały odrestaurowane z funduszy uczelni w 2017 roku. Są częścią Pałacu Ursynowskiego, którego historia sięga 1775 roku i wiąże się z pułkownikiem Józefem de Maisonneuve, ulubieńcem księżnej Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej. Józef de Maisonneuve nazwał majątek Roskosz (Rozkosz). Nazwa ta obowiązywała do 1822 roku, kiedy to dwór i ziemię kupił Julian Ursyn Niemcewicz, wybitny polityk, pisarz i poeta, a także przyjaciel i adiutant Tadeusza Kościuszki. Rezydencja otrzymała nazwę Ursynów od starego nazwiska rodziny Niemcewiczów.

Uroczyste otwarcie

Prof. dr hab. Michał Jerzy Zasada, rektor SGGW, podkreślił podczas ceremonii:  „Dzisiejszy dzień jest dla naszej uczelni wyjątkowy – po latach starań, dzięki zaangażowaniu wielu osób i instytucji, między innymi dobrej współpracy ze społecznikami ze stowarzyszenia Otwarty Ursynów, możemy oficjalnie otworzyć dla społeczeństwa zabytkowy ogród tarasowy zlokalizowany za Pałacem Ursynowskim, w sercu rezerwatu przyrody Skarpa Ursynowska.”

Działania na rzecz udostępnienia historycznych miejsc

Paweł Lenarczyk, przewodniczący stowarzyszenia Otwarty Ursynów, radny Dzielnicy Ursynów, podkreślił znaczenie współpracy:  „Bardzo się cieszę, że 17 kwietnia możemy wspólnie z władzami SGGW zaprosić nie tylko mieszkańców Dzielnicy Ursynów, ale przede wszystkim wszystkich mieszkańców Warszawy do zwiedzania ogrodu tarasowego poniżej Pałacu Krasińskich na Ursynowie. Dobra kultury i dobra przyrodnicze będące w domenie publicznej powinny być dostępne w sposób nielimitowany dla obywateli.”

Z kolei Zastępca Burmistrza Dzielnicy Ursynówm.st.. Warszawy, Cezary Holdenmajer, podkreślił znaczenie integracji mieszkańców z historycznymi przestrzeniami:  „Otwarcie ogrodu tarasowego za Pałacem Ursynowskim to piękny przykład, jak dzięki dobrej woli i współpracy można przywracać mieszkańcom dostęp do historycznych miejsc o wyjątkowej wartości przyrodniczej i kulturowej.”

Dzięki współpracy wielu instytucji i zaangażowaniu władz uczelni mieszkańcy Warszawy mogą teraz korzystać z tej wyjątkowej przestrzeni, która łączy historię, kulturę i ochronę środowiska.

 

KRÓTKA HISTORIA PAŁACU URSYNÓW

Początki i nazwa Roskosz

Historia Pałacu Ursynów, obecnego Rektoratu Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, sięga 1775 roku i wiąże się z pułkownikiem Józefem de Maisonneuve, ulubieńcem księżnej Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej.

Józef de Maisonneuve otrzymał od ojca Izabeli malowniczy kawałek ziemi. W ciągu dwóch lat pułkownik wybudował dwór i kilka innych zabudowań na zboczu z widokiem na dolinę Wisły. Zakochany w Izabeli, nazwał majątek Roskosz (Rozkosz) – nazwa ta obowiązywała do 1822 roku, choć właściciele zmieniali się kilkakrotnie.

Przemiany własnościowe

W 1784 roku księżna Joanna Sapieżyna przekazała majątek Stanisławowi Kostce Potockiemu, znanemu politykowi, mówcy i kolekcjonerowi sztuki. Przez piętnaście lat Roskosz była ich letnią rezydencją, rozbudowywaną i upiększaną. Kolejni właściciele, Grzegorz Wykowski i Ignacy Kochanowski, korzystali z posiadłości przez krótkie okresy.

W 1822 roku dwór i ziemię kupił Julian Ursyn Niemcewicz, wybitny polityk, pisarz i poeta, a także adiutant Tadeusza Kościuszki. Rezydencja otrzymała nazwę Ursynów, od starego nazwiska rodziny Niemcewiczów. Właściciel odnowił budynki i wzbogacił park o rośliny sprowadzone z Ameryki.

Rezydencja Krasińskich

W 1857 roku Ursynów stał się własnością Elizy Krasińskiej, żony poety Zygmunta Krasińskiego. Zaprojektowany przez Zygmunta Rozpendowskiego, pałac został wybudowany w 1860 roku na skarpie warszawskiej. Była to neorenesansowa, parterowa budowla z bogatymi zdobieniami rzeźbiarskimi.

Przeznaczenie edukacyjne

Pałac przeszedł liczne przemiany i ostatecznie w 1921 roku majątek przekazano Ministerstwu Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, a w budynkach utworzono Państwową Wyższą Szkołę Rolniczą.

Po II wojnie światowej obiekt stał się Centralną Szkołą Państwowych Ośrodków Maszyn Rolniczych i Spółdzielni Rolniczych. W latach 1950-1952 w sąsiedztwie pałacu wybudowano nowe budynki administracyjne, a w 1956 roku kompleks przekazano Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.

 

 

Źródło/ fot. SGGW