Zabytkowa kamienica na Ochocie uratowana przed rozbiórką
W związku z decyzją Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, budynek przy ul. Grójeckiej 184 w Warszawie został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych. Oznacza to, że nie można go wyburzyć ani zastąpić nowoczesnym wieżowcem. Budynek ma znaczenie historyczne, ponieważ był świadkiem walk powstańczych w 1944 roku
Historia kamienicy przy Grójeckiej
Budynek przy ulicy Grójeckiej 79 jest ciekawym przykładem historii i architektury warszawskiej Ochoty. Został wybudowany na początku lat 30. XX wieku przez Leona Konrada Wilmana, który nabył działkę od spółdzielni mieszkaniowej „Ochota Robotnicza”. W 1935 roku sprzedał go Bankowi Gospodarstwa Krajowego, a rok później nieruchomość przeszła w ręce Tadeusza i Julii Kurowskich.
Podczas II wojny światowej budynek był celem ostrzału niemieckiego i doznał znacznych uszkodzeń. Po wojnie został odbudowany i upaństwowiony. Przez wiele lat służył jako hotel robotniczy i biurowiec dla różnych przedsiębiorstw komunalnych. W 2017 roku został zwrócony spadkobiercom przedwojennych właścicieli.
Budynek świadectwem historii Ochoty
Budynek ten stanowi ważny element krajobrazu kulturowego Ochoty. Jest przykładem typowej architektury mieszkalnej z początku lat 30. XX wieku, charakteryzującej się prostotą i funkcjonalnością. Ma też wartość historyczną jako świadek dramatycznych wydarzeń związanych z Powstaniem Warszawskim. W jego pobliżu znajduje się pomnik upamiętniający bohaterską barykadę wrześniową z 1979 roku. Budynek zachował ślady po kulach i pociskach, które są świadectwem walki o wolność i niepodległość Polski.
Przed wpisem do rejestru MWKZ poprosił Narodowy Instytut Dziedzictwa o ocenę wartości zabytkowych. Jak wskazał NID - W przypadku przedmiotowego obiektu wartości zabytkowe budynku można określić jako typowy przykład i świadectwo historii dzielnicy i jej zabudowy z czasów międzywojennych. Zachowany wystrój elewacji od frontu nawiązuje do cech architektury modernistycznej. Budynek nie jest jednak dziełem prekursorskim ani wybitnym dziełem architektury, nie cechują go też znaczące wartości naukowe.
fot.MWKZ