Teatr pod dyrekcją Pawła Łysaka po raz kolejny udowadnia, że motto zaczerpnięte od patrona instytucji Zygmunta Hübnera „teatr, który się wtrąca”, jest jak najbardziej aktualne. Tym razem dotykamy przestrzeni związanych z płcią, ciałem, tożsamością, autoidentyfikacją, językiem i społecznym „okiem”, które określa, nazywa, pozycjonuje, dyscyplinuje, a czasami karze. Po ukazaniu się powieści Margaret Atwood „Opowieść podręcznej”, oko nabrało nowego znaczenia. Wiemy już, że Wielki Brat patrzy, ale w jakimś sensie dzięki niej mamy świadomość, że na kobiety patrzy inaczej, jakby „bardziej”.