Do 30 stycznia w Galerii Propaganda przy ul. Foksal 11 można oglądać prace Jakuba Ciężkiego z cyklu „Karty Cielesne”. To konfrontacja artysty z tematem szkoły i wpisanej w nią opresji. „Obrazy te są jak wpatrywanie się dziecka w punkt, kiedy próbuje ponownie ustanowić swoją autonomię wobec otoczenia. Jednocześnie są one wyjątkowym eksperymentem malarskim dążącym do ucieleśnienia tego wrażenia, do ustanowienia fizycznej relacji widza z obrazem” - czytamy w opisie wystawy.

Prezentowane przez Jakuba Cieżkiego na wystawie obrazy przedstawiają perpektywę ucznia, który jest zagubiony w szkole. Patrząc na płótna można postawić się na miejscu dziecka i zobaczyć świat z jego perspektywy.

- Dziecko, które przekracza próg szkoły z osoby, która zadaje pytania, zmienia się w kogoś, kto ma udzielać odpowiedzi. Dziecko jest świadome tego, że nauczyciel też odpowiedź. I zadaje sobie pytanie „to po co mnie pyta ?”.Cały proces edukacji służy wcieleniu czlowieka w pewien reżim spoleczny, który jest ze swej natury opresyjny. Ta opresyjność towarzyszy nam od najmłodszych lat, kiedy formułuje się nasza podmiotowość, nasza wyjatkowość, która jest oczywiście przypisana każdej jednostce ludzkiej ex definitione. Ale cała nasza cywilizacja, cała nasza współczesna kultura próbuje nam udowodnić, że powinniśmy się wyróźnić jeszcze czymś niż tylko samą swoją różną i indywidualną egzystencją. Szkoła służy właśnie umocnieniu przeświadczenia, że nie jesteśmy wyjątkowi – powiedział Jacek Sosnowski, kurator wystawy.

Jakub Ciężki ur. 1979, Lublin, absolwent Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie, dyplom z wyróżnieniem 2003 w pracowni malarstwa prof. Jacka Wojciechowskiego. Ciężki maluje specyficzne martwe natury. Najbardziej pociąga go pejzaż industrialny – portretował kaloryfery, skrzynki na listy, wannę, drabinki z placu zabaw dla dzieci, ogrodzenia, rusztowania, dachy; wyjęte z kontekstu, często przedstawione na monochromatycznym tle pokazują proces odchodzenia od konkretnego przedmiotu w kierunku abstrakcji. Poprzez syntetyzm, skalowanie, kadrowanie, kompozycję, w której dominantami stają się rytmy, kierunki, energia tła Ciężki odbiera swoim przedstawieniom walor reprezentacji. Zgeometryzowane i “architektoniczne” obrazy artysty wywołują napięcie, grają ze świadomością widza, pokazując mu, co można odnaleźć pod powierzchnią rzeczy.

A.Sitko