Decyzją Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków następny element historycznego terenu został wpisany do rejestru zabytków. To efekt działania władz Woli. 

Władze dzielnicy odniosły kolejny sukces w walce o ochronę wolskich zabytków. W sierpniu tego roku MWKZ wpisał północno - wschodni fragment muru Gazowni Warszawskiej do rejestru zabytków. – W maju 2018 roku zwróciliśmy się do Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z prośbą o dokonanie wpisu dotyczącego zewnętrznego ogrodzenia Wolskiego Koloseum – informuje Adam Hać, zastępca burmistrza na Woli. - W czerwcu 2020 roku taki wpis uzyskały dwa odcinki ogrodzenia od strony ulicy Prądzyńskiego, a decyzją z końca sierpnia ochroną zostanie objęty także ostatni fragment, o który wnioskowaliśmy, zlokalizowany od strony ulic Kasprzaka i Krzyżanowskiego – dodaje Adam Hać.   

- Ochrona wolskich zabytków jest jednym z naszych priorytetów, dlatego od dawna zabiegamy o ich rzeczywistą ochronę, także tych nie znajdujących się pod opieką dzielnicy – mówi Krzysztof Strzałkowski, burmistrz Woli. Za przykład władze dzielnicy wskazują sprawę kamienicy przy Łuckiej 8, gdzie po interwencjach dzielnicy na właściciela zostały nałożone kary finansowe, a sąd wymógł na prokuraturze kontynuowanie śledztwa.  

Urząd Dzielnicy Wola dokłada wszelkich starań by stan będących w zasobie dzielnicowym nieruchomości się nie pogarszał, ale pieniędzy na gruntowne remonty budynku brakuje. Koszt samego zabezpieczenia kamienicy przy Wroniej 50 to ok 100 tys. złotych, jeszcze więcej bo 300 tys. wydano na niedawno na remont dachu przy Twardej 28. Wydatki te zaś pozwalają jedynie na powstrzymanie przed pogarszaniem się tych nieużytkowanych nieruchomości. Miasta nie stać bowiem, na sfinansowanie przywrócenia im walorów użytkowych. W takiej sytuacji na Woli jest 26 nieruchomości. Przede wszystkim dlatego, że całkowita adaptacja zabytkowych nieruchomości wedle szacunków kosztuje trzykrotnie więcej niż budowa nowego budynku od podstaw. 

– Nie ustają starania by pozyskać środki i przywrócić „świadkom historii” nowe życie. Wspólnie z burmistrzem Śródmieścia i miejskimi radnymi z Woli zwróciliśmy się do Rządu o wpisanie rewitalizacji 26 wolskich kamienic do Krajowego Planu Odbudowy – mówi Krzysztof Strzałkowski. Jeśli te środki ostatecznie się nie znajdą, przy braku innego zewnętrznego finansowania połączonego z obcinaniem dochodów samorządów przez rząd, może to zmusić miasto do szukania partnerów prywatnych. 

Gazownia na Woli (obecnie przy ul. Kasprzaka 25) powstała w 1888 r., gdy pierwsza w Warszawie gazownia przy ul. Ludnej na Solcu przestała nadążać za potrzebami miasta na gaz. Na miejsce kompleksu wybrano tereny przy ul. Dworskiej (obecna ul. Kasprzaka) niedaleko bocznic kolejowych. W skład kompleksu gazowni wchodziły: gmach Aparatowni Pomiarowej, gmachy Odsiarczalni, kotłownia z kominem (niezachowana), i piecownia (nie istnieje), wieża ciśnień, Fabryka Chemiczna, wozownia oraz pomniejsze zabudowania. Od strony ul. Dworskiej na początku XX w. zbudowano domy mieszkalne. W latach 1886-1900 wybudowano olbrzymie obudowy na zbiorniki gazu od strony ul. Prądzyńskiego (które obecnie nie należą do terenu gazowni). Mają one ciekawą dekorację neoromańską i są jednym z najbardziej charakterystycznych elementów krajobrazu Woli. 

Fot. nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons